SUBSTRATUM: Βροχής σβησμένα φιλιά: Ο περίπατος του ερωτευμένου Χέγκελ προς τον κήπο του Κάφκα

Βροχής σβησμένα φιλιά:

ο περίπατος του ερωτευμένου Χέγκελ

προς τον κήπο του Κάφκα.

Και σε φωνάζω σύμπαν –
μες στο νου-
απόλυτη αφαίρεση -
αυτό ήσουν πάντα; -
αυτό συνάντησα
σε εσένα; -

ήχοι δίχως σώμα; -
διαβαίνουν δίπλα μου -
αρώματά σου;

την απόλυτη αφαίρεση -
θέλησα; -
όπως σταλάζουν

οι μεταφορές

χνώτα φιλί -
τίποτα,
ποτέ,
πουθενά -
συμπυκνωμένα
στη λαχτάρα

Όχι το σύμπαν
δεν πληρούται στην αφαίρεσή του

Ποια προφύλαξη μπορεί να βρεις εσύ
μες στην ψυχή μου
εμμένοντας (στην παρουσία σου) μιαν άσαρκη ιδέα μνήμης;

Και ισσοροπώντας καταιγίδες στην ομπρέλα του

ο Φρήντριχ Χέγκελ

αφέθηκε

στη λήθη των αισθήσεων

θάμπος απόχρωσης ανθρώπων
που από κίνηση
δίπλα του
προσπερνούσαν.

- Στις έξαφνες νεροποντές η εναλλαγή φωτός επηρεάζει το τραγούδι μου. Με λένε Ζοζεφίνα."

Κανείς δεν απευθύνεται πια σε κανέναν. Θα του εφάνη.

Και τρίζοντας ο ουρανός στην αδιάβροχη σκέπη του
ο Γκέοργκ Βίλχεμ
άκουγε τα βήματά του
να υπάρχουν.

Δεν είναι αυτός ο δρόμος για το άφθαρτο -
η εξαφάνιση
που μέλλεται να γίνει
άπειρο της φαύλης απειρίας (η συνήθεια) -

ο αναλογισμός
απεριόριστης ανάγκης ατελής
να σε φιλώ
να σε φιλώ
να σε φιλώ
πεπερασμένος της επιθυμίας

το φιλί
το φιλί
αυτό που μένει και δε φτάνει να χωρέσει
να αρκέσει
να αρκεστεί.

Φιλώ το φιλί σου
την ενέργεια και τη δοξασία
από εσένα -
μια λεπτομέρεια του Είναι
εσύ –
θολή ηδονή –
εσύ
η ενέργειά μου.

Κι έρεε κάθε σταγόνα σκέψης αχώριστα στην άλλη -
όσο κι αν φαίνεσαι αδύνατον
τόσο μου φαίνεσαι φθαρτή
μέσα στα χέρια μου
να λιώσεις
και λιώνοντάς σε

εγώ να λιώσω.

Νερόλακκοι σκέψεις
αντί σώματος η χαραγμένη λάσπη
αντηχεί - βηματισμός νάρκης στο λογισμό -
παύση του φάνηκε
η κατάληξη:

"Η έκθεση αυτής της εναλλαγής, η άπειρη πρόοδος, προκύπτει οπουδήποτε εμμένει κανείς στην αντίφαση της ενότητας δύο προσδιορισμών και της αντίθεσής τους".

- Κι όμως. Μιαν απόλυτη σιωπή αυτό ακούν και αυτό ονομάζουν την πιο αγαπημένη μουσική τους τα ποντίκια. Κοιτάξτε με.

Σάστισε η στιγμή.
Το αδιέξοδο φωνών που μας ζητούν τη λύτρωση

αυτοί που ζουν ανάμεσα -

ποιο σώμα να γίνω

ποιο άχθος σύννεφου

εσένα

μέλη να αντέξουν -

Για μένα από το μεταίχμιο

αιωρούνται

οι σταγόνες στις μπαλένες

θηλειά

θηλάζω

θήλυ "αυτή η αιώνια ειρωνία της κοινότητας
του γιου στον οποίο η μητέρα γέννησε τον κύριό της,
του αδελφού, όπου η αδελφή έχει τον άντρα ως ίσο και όμοιό της ,
του εφήβου χάρη στον οποίο η κόρη λυτρωμένη από την εξάρτησή της κατακτά την απόλαυση και αξιοπρέπεια του να είναι κυρία".

Η κοινότητα αυτοσυντηρείται
κι από εχθρική αρχή
η στιγμή να σε συναντήσω έξω από αυτό που δεν ακούνε οι άνθρωποι
και λένε ωραίο τραγούδι

Πες μου
μπορείς να με αγγίξεις λύτρωση
λύτρωση για να ζήσεις;

Κι από θυμό - αφηρημένου Χέγκελ -
στριφογυρνούσε στο κρεβάτι της
η ιδέα
μιας μεταμόρφωσης

Σε αγαπώ;

Προχωρώντας κάθε σκέψη μου ακόμη πιο κοντά
στη σκέψη μου για σένα

Σε αγαπώ;

μα τα ερωτήματα
ελάχιστα κι αν περιμένουν
δεν θα τα βρει η απάντηση ποτέ.

Κι έχοντας μόνη σκέψη και φροντίδα το καθόλου
Προσπέρασε ο ερωτευμένος στεναγμός του Χέγκελ
τα ανθρωπόμορφα των κατατάξεων ( η κοινωνία)

Κι εγώ
που σε ποθώ
πέρα από το σχήμα των σωμάτων
ξεπλένει
η βροχή
το άγγιγμά σου

"Γιατί δεν είμαι πια το ευτυχισμένο ερμάρι της κάμαράς σου, που καρφώνει τα μάτια πάνω σου όταν κάθεσαι στην πολυθρόνα ή στο γραφείο σου... όταν ξαπλώνεις ή κοιμάσαι"

Γιατί δεν είμαι εγώ ο ύπνος σου

Γιατί δεν είναι το κενό του χρόνου και του χώρου
σύμπαν της απουσίας σου

Γιατί δεν είμαι εγώ ο ύπνος σου

της Πρώτης μας Αιτίας το ΄Αδειο -
να με φέρει μπροστά σου -
μια ρυθμική διακοπή ζωής στις βροχοπτώσεις -

γιατί στην επιφάνεια της υγρασίας δεν είμαι οι ανάσες σου -
το βάρος του ουρανού -
αυτή η βροχή επάνω στην ομπρέλα μου
δίχως εσένα - που τραγουδά - να ζήσω.

ΤΟ ΒΡΟΧΕΡΟ ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΧΙΟΝΙΑΣ.
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΝ
ΦΡΑΝΤΣ ή ΓΚΕΟΡΚ ΒΙΛΧΕΜ
ΚΑΦΚΑ ή ΧΕΓΚΕΛ
ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΜΕ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ:
"πτώμα σκεπασμένο από χιόνι και πάγο, μισοχωμένο λοξά στο έδαφος, σ ένα κατασκαμμένο χωράφι στην άκρη μιας μεγάλης πεδιάδας, όπως τη βλέπει κάποιος μια σκοτεινή χειμωνιάτικη νυχτα."

Στη τσέπη του ένα χαρτί τσαλακωμένο μήνυμα:

"Μόνο το ανάχωμα που προκαλώ είναι αποτελεσματικό…”

Βαγγέλης Ιντζίδης, Μάρτης 2009

Διακειμενικότητες - κρυπτομνησίες - πολυτροπικότητες
Κείμενα

[1] ΄Εγελος (2007) Φαινομενολογία του Νου. μτφρ. Γ.Φαράκλας. Αθήνα: Εστία
[2] Κάφκα, Φ. (1975) Γράμματα στη Μίλενα. μτφρ. Τ.Ανεμογιάννη. Αθήνα: Κέδρος
[3] Κάφκα Φ. (1998) Τα ημερολόγια. μτφρ. Α.Βερυκοκάκη. Αθήνα: Εξάντας.
[4] Κάφκα Φ. "Η Ζοζεφίνα, η τραγουδίστρια ή ο λαός των ποντικιών", Η σιωπή των σειρήνων, Μετάφραση: Γιώργος Κώνστας, Αθήνα, εκδ. Ζαχαρόπουλος, 1989, σσ. 190-215.

Ζωγραφικοί πίνακες

Ο πίνακας στην έναρξη του ποιήματος είναι του Μagritte και έχει τίτλο

Οι διακοπές του Χέγκελ